การนุ่งห่มด้วยสีประจำวันตามแบบโบราณ

“สําหรับวันจันทร์ นุ่งเหลืองอ่อนห่มน้ําเงินอ่อน หรือจะห่มบานเย็นก็ได้ แต่ถ้าวันจันทร์จะนุ่งสีน้ำเงิน นกพิราบต้องห่มจําปาแดง แล้วแม่ก็หยิบผ้าห่มสีดอกจําปาแก่ๆ ออกวางทับบนผ้าลายสีน้ําเงินเหลือบที่วางไว้ แม่อธิบายต่อ วันอังคาร นุ่งสีปูนหรือม่วงเม็ดมะปรางแล้วห่มโศก หรือถ้านุ่งโศกหรือเขียวอ่อน ต้องห่ม ม่วงอ่อน วันพุธ นุ่งสีถั่วก็ได้ สีเหล็กก็ได้แล้วห่มจําปา วันพฤหัสนุ่งเขียวใบไม้ ห่มแดงเลือดนก หรือนุ่งแสดห่ม เขียวอ่อน วันศุกร์ นุ่งน้ําเงินแก่ห่มเหลือง วันเสาร์ นุ่งเม็ดมะปรางห่มโศก หรือนุ่งผ้าลายพื้นม่วงก็ห่มโศก เหมือนกัน นี่ผืนนี้แหละผ้าลายพื้นม่วงหายากจะตายไป กุลีหนึ่งก็มีผืนเดียวเวลาไว้ทุกข์ก็นุ่งผ้าลายพื้นม่วงนี่ เหมือนกัน แต่ต้องห่มสีนวล วันอาทิตย์ จะแต่งเหมือนวันพฤหัสก็ได้ คือ นุ่งเขียว ห่มแดง หรือไม่ยังงั้นก็นุ่ง ผ้าลายพื้นสีลิ้นจี่หรือสีเลือดหมู แล้วห่มโศก จําไว้นะพลอย อย่าไปแต่งตัวเร่อร่าเป็นคนบ้านนอก เดี๋ยวเขาจะ หาว่าแม่เป็นชาววังแล้วไม่สอน” (๑) จากหนังสือ "สี่แผ่นดิน" ของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช